Dodelijk ongeval in de Zwitserse Alpen

Er zijn dagen dat je je vrolijker voelt. Vandaag vindt de crematie plaats van een toegewijd clubgenoot van de Amsterdamse Studenten Alpen Club. Negen dagen geleden verloor zij bij het afdalen van de Zwitserse Dreieckhorn haar evenwicht en stortte ze naar beneden. Een andere clubgenoot die meegesleurd werd toen hij haar probeerde tegen te houden raakte zwaargewond maar verkeert gelukkig buiten levensgevaar.

Het nieuws kwam bij mij, net als bij andere leden van de ASAC, aan als een donderslag bij heldere hemel. Het betreffende klimteam was zo toegewijd en ervaren. De twee die vielen hadden vorig jaar nog deelgenomen aan een klimexpeditie in Afghanistan, en het meisje leek mij een voorzichtige klimmer die haar risico's wist in te schatten. Natuurlijk, er vallen elk jaar weer doden in de Alpen, maar dat betreft altijd anderen.

En ineens komt het dan zo dichtbij, treft het een clubgenoot, en doet zich de tragedie in zijn volle omvang voor. Ze was nog zo jong, veel te jong om te gaan. "Gewoon" een afdaling op een maandag, eind van de middag, werd haar einde. Alhoewel ik haar niet bijzonder goed kende voelt het toch onwerkelijk dat ze er net nog wel, nu niet meer is. Het plotselinge, het directe, en het feit dat zij zo jong was en midden in het leven stonden maken dit moeilijk te accepteren. "De bergen geven, de bergen nemen" is vandaag even niet genoeg.

Te bestaan

Tussen de bomen vol papegaaien onder
het vuurrood gebladerte met tinten
geel en groen een park van een
eigen geur doordrongen zo zacht
en vertrouwd dat het deel van je uit
is gaan maken en je met een
ingetogen verrukking vervult. Ik leef en
dit bestaat! Nu!

Sta je op de drempel van een huis vol
trappen, breed bij de grond en smaller
als de verdiepingen toenemen. Marmer,
sierlijk wentelend, hout, mysterieus stijgend.
De kamers met meubelen gevuld en een
gevoel van rijkdom, groei en toenemend begrip.
Vanuit het zolderraam de kleurige kruinen
en het taaie gazon.

Het onbevattelijke: dat ik besta!
En daarom alles wat ik zie, voel, bedenk.
De strekkende natuur,
het mos onder de voeten.

De Pijp - 25/10/10

Toch geen gig

Het optreden as zaterdag in de Pijp (zie vorige post) gaat niet door vanwege een onvolledige band. Tsja, dan kan je niet spelen. Helaas, tot bij het volgende optreden dan maar.

Giro d'Italia-optreden

Zaterdag as treed ik weer op met Pronto.

Deze keer in de Amsterdamse Pijp. Op de driesprong van de Eerste Sweelinckstraat, de Tweede Jacob van Campenstraat en de Gerard Doustraat wordt een podium neergezet in verband met een stel dunne gespierde fietsers die onderweg naar Italië de stad aandoen. Maar ja, wij kunnen niet fietsen dus maken we maar muziek. Vanaf 16.45u, wees erbij!

http://www.feestindepijp.nl/

de nieuwste Convo uit

Het was even hard werken, maar dan heb je ook wat.

Binnenkort op je deurmat: het lentenummer van de Convo. Tenminste, als je lid bent van de ASAC. De ASAC is dé (en enige) klimvereniging voor studenten in Amsterdam.

Dit nummer vertelt onder andere hoe vet een NSAC winterweekprogramma is, en waar de Alpenweek dit jaar heen gaat. Op de cover Frank Loeve bij de clubkampioenschappen in actie waar hij op een millimeter de eerste plaats moest af staan aan een Maastrichtenaar. Veel leesplezier!

Gekken en dwazen

Inderdaad, die schrijven op muren en glazen.

Maar als het poëzie betreft is het wel ineens anders. Zielenroerselen in woorden gevangen en dan op gevels van voorname gebouwen, dat heeft wel iets. Wellicht ben je bekend met de enorme wandschildering met dagboekfragmenten van Anne Frank op de kruising Mauritskade/Tweede (of is het Derde?) Helmersstraat? Dat staat mooi en houdt de geschiedenis levend. Maar het heeft ook lastige kanten.

Mooi liedje

GISTEREN WAS IK OP EEN singer-songwriteravondje in Panama. Op deze zondagavond, in de grote zaal, had een tiental muziekliefhebbers zich verzameld om naar Nederlandstalige akkoestische muziek te luisteren. Het publiek had grote modieuze brillen op met een dik montuur, de muzikanten luisterden naar "eenvoudige" namen als Leendert, Tamara en Rufus. Ze zongen slechts begeleid door een gitaar en hier en daar een tweede instrument hun zielenroerselen, soms met een lichtelijk overdreven pathos, dan weer met mooie kritische teksten. En toen was er... Eefje.

Ooit komt het goed

De metroboor op het Damrak is gisteren echt van start gegaan. Dat melden diverse media. Dit geplaagde project loopt al ettelijke jaren uit, heeft de stad in diepe schulden gestoken (met een 182% kostenoverschrijding), kostte een wethouder zijn positie en lokte de oprichting van een oppositiepartij in de gemeenteraad uit.

Toneelgroep Amsterdam doet Zomertrilogie

Wat: Zomertrilogie. Waar: Stadsschouwburg Amsterdam. Wanneer: zondag 21 maart eind van de middag. Opmerkelijk: een ware sterrenregen en erg veel materiaal voor één toneelstuk.

De billboards hingen eerder dit jaar overal door de stad en impliceerden een drievoudig bezoek aan het theater. Dit bleek niet het geval: de regisseur van Toneelgroep Amsterdam heeft voor het gemak van de bezoeker drie avondvullende stukken tot één enkel stuk van ongeveer een drie uur en een kwartier omgesmeed. En toch blijft het stuk voor het grootste deel van de tijd onderhoudend, vermakelijk en relevant.

Morgen: Jam bij de CREA

U ziet het: jam. Morgenavond in Café CREA naast de Oudemanhuispoort vindt er weer een plaats. Ook de grote ASAC huisband zal van de partij zijn en een paar nummers ten gehore brengen. Ik speel in deze band basgitaar.

Wees erbij! De open-podiumavond begint om 20.00u, bij CREA, Turfdraagsterpad 17. Klik hier voor meer info.

3e Oosterparkloop in Amsterdam

U ziet het, op 10 april is er weer een Oosterparkloop in eh, het Oosterpark. (Klik op de afbeelding om de tekst te kunnen lezen.) Bij een trainingsrondje aldaar afgelopen zaterdag kregen we deze toegestoken van meneer Mohammadi. Hij organiseert de hele mikmak met alles erop en eraan (inclusief geldprijzen voor de hardste lopers!). Naar eigen zeggen hardloper op nationaal niveau neemt hijzelf deze keer niet deel. "Masters" op de flyer moet worden begrepen als "volwassenen", en niet vanaf 35, maar gewoon vanaf 18. Inschrijven hoeft bovendien niet vooraf zoals de flyer meldt, maar kan ook ter plaatse. "Maar dan moest ik alle flyers weer aanpassen," aldus Mohammadi.

Hoe dan ook, 10 april, ga meedoen! Als ik niet zelf op reis zou zijn, zou ik het wel weten.

Uitslag van de verkiezingen nu definitief

Vanochtend was ik bij de formele bekendmaking van de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam. Er blijkt - door de lijstverbindingen - toch een kleine zetelverschuiving te hebben plaatsgevonden (het CDA snoept 1 zetel van GroenLinks weg).

Zo worden de 45 raadszetels de komende regeerperiode verdeeld:

PvdA - 15 zetels

VVD - 8 zetels

D66 - 7 zetels

GroenLinks - 7 zetels

SP - 3 zetels

CDA - 2 zetels

ToN - 1 zetel

PvdD - 1 zetel

Red Amsterdam - 1 zetel

In totaal hebben er uiteindelijk 307294 mensen gestemd, ofwel 51,8% van de kiesgerechtigden in de stad. Het college wordt vermoedelijk links-progressief (PvdA - D66 - GL) of paars (PvdA - D66 - VVD), dat zullen we de komende dagen vernemen.

In de verdeling van voorkeursstemmen sprong een aantal kandidaten eruit (op de lijsttrekkers na natuurlijk). Wie zijn deze mensen?

Ontstemd

Dagen zoals gisteren draaien voor mij toch wel zo'n beetje in zijn geheel om de verkiezingen. Misschien niet helemaal verbazingwekkend als je weet dat ik bestuurskunde studeer, hiervoor sociologie heb gestudeerd, en ik het spel van de politieke macht toch vooral gefascineerd gadesla, balancerend tussen verwondering en een besef van de grote (maatschappelijke) belangen die erachter schuil gaan.

Stemmen in Stad en Land

Lastig, als je als kiezer in een keer voor twee kiesmomenten wordt gesteld. Of nee, in Amsterdam in iets meer dan twee maanden zelfs drié keer.

Op 3 maart kiezen de Amsterdammers wie namens hen de beslissingen gaan nemen in de gemeenteraad en de stadsdeelraad. Waarover gaan deze verkiezingen precies? Er valt wat te zeggen voor het argument dat deze vraag iets ingewikkelder is geworden nu de PvdA afgelopen weekend de stekker uit het kabinet heeft getrokken. Een zo omstreden kabinet dat zo kort voor de gemeenteverkiezingen valt, dat kan haast niet anders zijn stempel gaan drukken op de lokale politieke verhoudingen. Is dit terecht? En hoe sterk is eigenlijk de samenhang tussen Amsterdam en het Binnenhof?

Optreden met mijn band

The Waterhole op de Korte Leidsedwarsstraat is waar ik morgen mijn eerste gig doe met de band waar ik net mee ben begonnen.

The Waterhole, Korte Leidsedwarsstraat 49 (het stukje achter de Sugar Factory), donderdag 11 februari, wees om 20.45 aanwezig. Entree gratis (geloof ik).

De stand van zaken

Buiten sneeuwt het. De sirenes loeien: eerste maandag van de maand. Vele van de buitenlandse gasten die ik hier ooit gehad heb schrokken hier van; wij in Nederland houden het lekker simpel. Als je hem hoort zit het voor de komende maand weer goed. Sluit deuren en ramen. Zet radio 1 aan. De ramen zitten al dicht, de kachel staat aan, buiten is het snijdend koud. In plaats van radio 1 staat Wilco aan, het nummer heet Why Would You Wanna Live. Gelukkig is de volgende regel: "why would't you wanna live (in this world)". Ik probeerde het afgelopen uur mijn aandacht te houden bij een statistische analyse van een enquete over de werkhouding van ambtenaren in Wales. Toen ging het alarm, besefte ik me dat de eerste maand van 2010 er al op zit, en sloeg ik aan het bloggen. Dat is de stand van zaken op deze maandag rond het middaguur.

Opbrengst Winters Sponsordiner bekend

De afwas is gedaan, Sybo's eetschuur is opgeruimd, en het Sponsordinerteam is erg blij gemaakt met weer een  zeer geslaagde avond.

Na een week is nu dan de eindrekening  opgemaakt. Het sponsordiner heeft deze keer €520,- opgeleverd, een resultaat waar we zeer tevreden mee zijn en dat via het Centre for Children's Happiness (Cambodja) direct ten bate gaat komen van onder andere het jongetje op de foto.

Winters sponsordiner een succes

Afgelopen zaterdag was het weer zover: tijd voor een nieuw sponsordiner. Het concept groeit nog geen jaar en drie diners verder nog steeds door, en met succes. Deze keer hadden we teveel gasten om het diner nog langer in een huiskamer te kunnen organiseren en waren we te gast bij Sybo Traiteur aan het Staringplein te Amsterdam, die voor de gelegenheid zijn magazijn, keuken en expertise voor noppes ter beschikking stelde.