21 april 2011
Online optrekken
Nieuwe generaties van het soort homo digitalis komen zo nu en dan met geinige nieuwigheidjes. Zo trof ik in de marge van een website deze advertentie aan. Ik sta versteld dat kennelijk e-spierballen tegenwoordig het ding zijn waar het allemaal om draait. Reality 1.0 is zo hopeloos twintigste eeuw, tegenwoordig moet je mÃnstens een keer per dag even online gaan fitnessen.
20 april 2011
Educational community service has arrived in the Netherlands
This week educators, specialists, and policy entrepreneurs gathered in Maastricht to talk about education and community service.
The first Service Learning Forum, organised by the newly-founded United World College Maastricht (UWCM), sought to bring together everybody interested community service for young people for an exchange of thoughts and experiences. UWCM, which is part of the worldwide United World Colleges family providing progressive and socially inspired education, was a suitable organiser for what will likely become the next important step in Dutch education.
1 april 2011
Te bestaan
Tussen de bomen vol papegaaien onder
het vuurrood gebladerte met tinten
geel en groen een park van een
eigen geur doordrongen zo zacht
en vertrouwd dat het deel van je uit
is gaan maken en je met een
ingetogen verrukking vervult. Ik leef en
dit bestaat! Nu!
Sta je op de drempel van een huis vol
trappen, breed bij de grond en smaller
als de verdiepingen toenemen. Marmer,
sierlijk wentelend, hout, mysterieus stijgend.
De kamers met meubelen gevuld en een
gevoel van rijkdom, groei en toenemend begrip.
Vanuit het zolderraam de kleurige kruinen
en het taaie gazon.
Het onbevattelijke: dat ik besta!
En daarom alles wat ik zie, voel, bedenk.
De strekkende natuur,
het mos onder de voeten.
De Pijp - 25/10/10
het vuurrood gebladerte met tinten
geel en groen een park van een
eigen geur doordrongen zo zacht
en vertrouwd dat het deel van je uit
is gaan maken en je met een
ingetogen verrukking vervult. Ik leef en
dit bestaat! Nu!
Sta je op de drempel van een huis vol
trappen, breed bij de grond en smaller
als de verdiepingen toenemen. Marmer,
sierlijk wentelend, hout, mysterieus stijgend.
De kamers met meubelen gevuld en een
gevoel van rijkdom, groei en toenemend begrip.
Vanuit het zolderraam de kleurige kruinen
en het taaie gazon.
Het onbevattelijke: dat ik besta!
En daarom alles wat ik zie, voel, bedenk.
De strekkende natuur,
het mos onder de voeten.
De Pijp - 25/10/10
Abonneren op:
Posts (Atom)