Ga iets nuttigs doen!

Annie M.G. Schmidt schreef in een minder verwarde tijd:

Als er sneeuw is, als er mist is
Als ‘t ijzelt en je minnaar een sadist is
Als dat allemaal je lot is
En je vraagt of er een God is
Sla dan woedend met de deuren
Ga je cocktaildress verscheuren
Maar niet zeuren

En dat lijkt me een motto waar deze tijd van zeikerds wat mee kan. Daarom moet ik bij deze nog even één keer zeuren, over een zeurkous. Een verkapte zeurkous wel te verstaan, die het zeuren "leuk" probeert te maken en zelfs de moeite nam een boek vol te zeuren.

Ben van Balen schreef het, en je ziet het hiernaast: Irritaal: Goeiemoggel, toppiejoppie & andere irritante taal. Meer dan de kaft en een paar woorden uit zijn pen weet ik er niet van, maar die waren genoeg om mij van te wens af te helpen (die ik toch al niet had) dit boek ooit nog eens open te slaan. Meneer Van Balen werd er bij een zeurartikel in de Intermediair ("F*ck de passie!") bijgehaald als expert. "Het enige waar ik wellicht passie voor kan voelen is het bestrijden van het woord passie." Totaan hier prima. Dan: "Het mag duidelijk zijn: ik pas voor passie en geef dit woord een 9 op de irrischaal." De irrischaal? Ga eens wat nuttigs doen! Dit lijkt me bij uitstek een zeur-instrument. Als je woorden irritant vindt (wat mij betreft vaak met recht), dan ga je er toch geen boek over schrijven en schaal voor bedenken? Welke masochist koopt dit soort boeken? De typische cynische en verkapte zeikhouding lijkt mij om hetgeen waarop je neerkijkt op een verheven manier te gaan imiteren.

Huil in je bed, bijt in je laken
Vloek tegen iedereen, schreeuw van de daken
Maar zeur niet, zeur niet, zeur niet

Micha Wertheim opperde in Vrij Nederland een tijd geleden (nr 49, 2009) om "rekeningzeuren" in te voeren. "Iedereen mag nog steeds zeuren, alleen kost het een beetje geld. Wie zo nu en dan zeurt, zal er weinig van merken. Bovendien kenmerkt zeuren zich juist door het feit dat de zeurkous in kwestie maar doorgaat over iets dat allang kenbaar is gemaakt." Ik beveel van harte de overweging aan om zeurboeken ook onder deze regeling te laten vallen; zelfs die zeurboeken die hun zeurderigheid proberen te verdekken met geforceerde grappigheid.

Maar waarover zeur ik eigenlijk? Ik word omringd door een kring welbespraakte vrienden en hoef het Irritaal-boek immers nooit te lezen. In ga maar weer eens wat nuttigs doen.

Neem een grote schaar en knip in het velour

Scheld de vrouw van de notaris uit voor hoer
Doe dat allemaal
Maak een groot schandaal
Maar zeur niet, zeur niet, zeur niet