Voorbij de rede

Waar bevinden we ons als we de rede voorbij gaan? In een niemandsland zonder aanknopingspunten en argumenten waarop we onze besluiten kunnen baseren, of hooguit hele vluchtige en subjectieve waar niemand anders iets mee kan.

In de politiek is dit fenomeen al langer opgemerkt. Populistische politici spelen in op ons "onderbuikgevoel" en voeren het publiek meningen die op onsamenhangende, niet-sluitende, of irrelevante argumenten zijn gebaseerd. Men spreekt wel van de "era of post-truth politics": waarheid of werkelijkheid zijn niet langer de hoofdzaak, terwijl beleving en gevoel in achting stijgen. Opiniepeilingen, politieke polls en retweets zijn de barometer voor het belang van een argument.

Lessons of Life From the Internet

When I read this I felt like sharing it here.

A professor stood before his philosophy class and had some items in front of him. When the class began, he wordlessly picked up a very large and empty mayonnaise jar and proceeded to fill it with golf balls. He then asked the students if the jar was full. They agreed that it was.

The professor then picked up a box of pebbles and poured them into the jar. He shook the jar lightly. The pebbles rolled into the open areas between the golf balls. He then asked the students again if the jar was full. They agreed it was.

Krabben waar het jeukt: slecht ontworpen e-government

Van tijd tot tijd hoor je negatieve verhalen over hoe de privacy van de burger wordt gecompromiteerd door de online activiteiten van de overheid.

Maar kennelijk slaat de overheid de spijker ook op ontwerp-niveau soms mis. Veel websites van overheidsorganisaties bieden de burger de mogelijkheid om via DigiD in te loggen om zelf zaken te regelen. Dat gaat via het menu'tje hiernaast. Maar precies van hoe het geregeld is krijg ik nou jeuk.

Waarom?

Persoonsgebonden emoties

Ik lees net op een wetenschappelijke nieuwsblog een mooie analogie tussen psychologie en klimatologie. "Persoonlijkheid verhoudt zich tot emotie als klimaat zich verhoudt tot het weer", aldus professor Marcel van Aken. Een uitleg die intuïtief duidelijk is. Lees hier een interessante samenvatting van de lezing die hij voor het Utrechtse Studium Generale hield en begrijp wellicht iets meer over je reactie op de wereld om je heen.

Krabben waar het jeukt: taalpuritanisme

In de regel houd ik niet van puritanisme, in elk geval niet van taalpuritanisme. Ik geloof dat taal, net als bijna al het andere, in constante flux veranderlijk is, en dat diegenen die gaan zitten op een interpretatie van "taal zoals het moet" doorgaans bang zijn voor verandering.

Voorbeelden van aanstellerig taalpuritanisme: "Waarom baby zeggen als we het prachtige woord zuigeling kunnen gebruiken?" Of, met de Franse slag: "Computer, c'est l'imperialisme Americain. Nous disons l'ordinateur."

Maar van de tekst op de afbeelding hierboven krijg ik toch jeuk. En als het jeukt moet je soms gewoon effe ordinair krabben. "Het career event." Het career event? Het career event? Het career event? Als kiezen niet moeilijk is moet je het doen. Moet zijn: "het carrière-evenement", of "the career event".

Over tot de orde van de dag.

The Best Quotes on the Internet, II

Source: Facebook group Belarus Freedom News

Like a spot of oil

As the world's eyes are on Syria along the Turkish border, something else is underway in one of Africa's largest countries. Pass it on: Sudan seeks to be free from Bashir's dictatorship.

The Arab Spring that started in Tunisia early last year has sent political shock waves across the Arab world. One spring later, internal and regional power relations have been significantly altered. In Tunisia, Egypt and Libya, new governing coalitions have stood up, while leaders beyond those countries have felt the need to respond through oppression or some kind of reform. The current fronteer of the Arab spring seems to be situated in Syria, where the Assad regime is entrenched in a bitter struggle for survival in ever increasing international isolation and blind violence.

However, since less than two week, unrest has come over Sudan, too. This predominantly muslim country, inhabited by over 30m people, has been under Bashir's rule since 1989. Bashir, who has faced an international arrest warrant for years, rules with an iron fist, and is held responsible for the death of at least hundreds of thousands of people, most notably in the oil-rich area of Darfur. Torture is a daily risk and reality for anyone seeking to oppose his rule.